دنیای هنر رنگ و نقاشی
کاربرد رنگ ها در شفابخشی خودتان
اگر برای شروع کار فقط می توانید یک گل انتخاب کنید , حتماً رنگ آبی را بر گزینید .
در ذهن خود تجسم کنید .....
این تجربه را ذره ذره احساس کنید چه رمز توفیق تان در شفایابی از طریق رنگ ها همین است.
همان گل آبی را بردارید .این همان رنگ اصلی شفابخشی است و همیشه و حتی پیش از هر رنگ دیگری در ذهن شما جای می گیرید . جایی آرام پیدا کنید , جایی که بتوانید در آرامش کامل قرار بگیرید . حتماً لازم نیست در منزلتان باشید ؛ هر چند در محیطی آشنا احساس راحتی و امنیت بیشتری خواهید داشت . روی صندلی راحتی بنشینید, سعی کنید در حالتی قرار بگیرید که جریان انرژی بتواند به آسانی در سراسر وجودتان جریان پیدا کند . توجه داشته باشید که این نکته حائز اهمیت است .
تصویر رنگ گل آبی که هنگام بستن چشمان تان در تجسم دارید , کلید ورود به عالم هستی است . شما هر بار که به این قلمرو وارد می شوید جسم تان بنا بر مشکلی که در آن زمان دارید , رنگ مورد نیازش را جذب می کند .
رنگ درمانی نه تنها زندگی شما را تغییر می دهد, بلکه قدرتی به شما خواهد داد که می توانید به دوستان و خانوادة خود کمک کنید همچنین راهی است برای رهایی از حس بیهودگی در مواقعی که یکی از نزدیکان و عزیزان تان رنج می برد . اکنون شما می توانید به آنان کمک کنید.
خاصیت انواع پرتوها
پرتو رنگ آبی
کاربردهای درمانی :
سردمزاحی و بی تفاوتی
افسردگی
بی خوابی
مشکلات پوستی
عصب های تحریک ناپذیر
تسکین عمه بیماری های فکری , جسمی و روحی
تأثیرات:
وقار و متانت
برقراری صلح و آرامش
صداقت
رنگ آبی هر دو حالت مثبت و منفی حلقه های الکترومغناطیسی پیرامون جسم را آرام می کند . این پرتو شفابخش بسیار عالی است و محیط را پالایش و تصعید می کند .
مجسم کنید که در بوستان گل های استکانی آبی رنگ یا در آسمان آبی بسیار شفاف گم شده اید؛ یا در استخر زلال و آبی فرو روید . تخیلات تان رمز موفقیت تان خواهد بود .
پرتوطلایی رنگ
تأثیرات
شفافیت ذهن
برقراری صلح و آرامش
خرد
وسعت آگاهی
دانش
ابتکار :
برای دست یابی به شفایی کاملاً ویژه , رنگ طلایی را نیز به مقدار کم به همة رنگ ها اضافه کنید .
اگر به طور اتفاقی پرتو طلایی را ببینید , به واقع که خوش اقبال خواهید بود .
رنگ طلای در هالة افرادی وجود دارد که از سطح روحی بالایی برخوردارند . بسیاری از روان ها که از قلمرو ما عبور می کنند , از چنین هاله ای برخوردارند.
هنگامی که به شفابخشی مشغول هستید ردایی طلایی رنگ را دور شانه های خود مجسم کنید . بیماران دارای اختلالات روانی , اغلب درمانگران شان را در جامة طلایی می بینند , بنابراین چنین تجسم قدرتمندی به شما کمک خواهد کرد که سودمندتر و مؤثر تر باشید .
رنگ قرمز به ویژه برای ورزشگاران بسیار مفید است . زیرا هنگامی که بدن به شدت به انرژی اضافی نیاز دارد , هورمون آدرنالین را در رگ های خونی آزاد می کند.این رنگ برای روماتیسم و دردهای عادی متداول , درمانی فوق العاده محسوب می شود و می تواند به تدریج دردهای مفصلی را از بین ببرد .
برای آن که گردش خون تا ن منظم باشد , همیشه روسری یا شال یا حتی تکه ای پارچه قرمز به همراه داشته باشید .
دشتی از گلهای قرمز رنگ را مجسم کنید که با وزش نسیم در نوسان است. رنگ قرمز , رنگی روح بخش است که قلب و ذهن را همیشه گرم نگاه می دارد.
پرتو بنفش رنگ
کاربردهای درمانی :
بیماری های روانی و عصبی
درد عصبی
صرع
بی خوابی
روماتیسم
آرامش بخش برای بیماران مبتلا به ایدز
تأثیرات :
به هنگام مراقبه بسیار ضروری است زیرا جنبة شهودی طبیعت تان را بر می انگیزد .
کمی بسیار مؤثر به هنگام شفا بخشی وآموختن طریقت های عرفانی گوناگون
رنگ بنقش , رنگ خلق کردن و آفریدن است . غرایز شهودی طبیعی هنرمندان ـ نقاشان , موسیقی دانان , مجسمه سازان , خوانندگان وطراحان ـرادر حیطة هنری شان افزایش می دهد.
ستفاده از رنگ بنقش بهترین بخش وجودی فرد را آشکار می کندو به بعد معنوی او نزدیک خواهد شد . رنگ بنقش غذای روح است , به ویژه برای کسانی که به آرامش روانی توجه بیش تری نشان می دهند.
ذهن , جسم و روح را تحریک و آن هار ترمیم می کند. نه فقط در مورد بیمار , بلکه برای درمانگر هم مؤثر است .
افکار خلاق را گسترش می دهد.
وجود رنگ ارغوانی در فرایند درمان خوش بینی , مثبت اندیشی و تضمین نتیجه ای توفیق آمیز را به همراه دارد . وقتی پرتو ارغوانی فضای اتاق را در بر می گیرد , نه تنها زیبایی چشم نوازی می آفریند, بلکه فراتر از آن محدوده نیز پیش می رود . وقتی می خواهید مراقبه کنید تا به نتایجی مثبت دست یابید , ردایی ارغوانی رنگ را بر روی شانه های تان مجسم کنید.
پرتو سبز رنگ
کاربردهای درمانی :
سامانة عصبی
فشار خون
قلب
اختلالات خونی
ناکامی وخشم
ترس
تأثیرات :
ایجاد نظم و آرامش در ذهن , جسم و روح
عاملی بسیار مؤثر در مراقبه ـ اعصاب را آرام می کند , به ویژه در ناحیة سر و شانه ها
رنگ سبر , رنگی هماهنگ کننده و آرامش بخش است . ما هر روزه تشعشعات آن را در جهان پیرامون مان جذب می کنیم .کافی است که به زمین های بایر و بی حاصل در کشورهای خشک فرک کنیم تا این رنگ زیبا را که به ما عطا شده است قدر بدانیم .
سبز رنگ اصلی سامانة عصبی است . با کمی رنگ زرد و ذره این رنگ ارغوانی , تمام سامانة عصبی راتنظیم می کند.
استفاده از این رنگ به هنگام مراقبه , تأثیرات معنوی قدرتمندی را ایجاد می کند .
برای کمک به تجسم سازی , به تپه های غلتان و دره ها فکر کنید.
تجربة کسب شده , تجربه ای خواهد بود که هرگز فراموش نمی کنید . زمانی که فکر می کندی در درک و استفدهاز رنگ ها , کمی توفیق یافته ای, می تواید به مرحلة بعدی شفا بخشی رنگ ها گام بردارید .
هاله
اگر کسب بتواند هاله را ببیند, یعنی امتداد انرژی همتا که جسم مان را احاطه کرده است , از کمک بسیار مؤثری در تشخیص پیش از درمان برخوردار شدهاست. به هر صورت , برای این هاله لازم نیست , غیب گو باشید زیرا راه های دیگری هم برای دریافت رنگ ها در هاله وجود دارند . برای تمرین می توانید ازی بیمارتان بخواهید بنشیند و تشخیص شما را به آن ترتیبی که اتفاق می افتد , بنویسد . قسمت های مشخص جسم , جایی که رنگ ها در آن ناحیه اشکار می شوند, باید کاملاص مورد توجه قرار گیرد .
آماده ارائه خدمات به انواع شرکتها ، نهادها ، بیمارستان ها ، شهرداری ها و غیره
تماس با ما : 7680354 - 0912 *بابک قلی پور
کلمات کلیدی:
دنیای هنر رنگ و نقاشی
رنگ ایرانی
ما برای بررسی و شناخت نگرش معماری (رنگ ایرانی) ایرانی و به طور کلی معماری (رنگ ایرانی) هر نقطه ای از جهان ابتدا به یک تقسیم بندی مناسب نیاز داریم شاید .در درجه ی اول دو عامل مکان و زمان نظر ما را به خود جلب میکند (در چه مکانی و در چه زمانی ) این انتخاب را می توان کمی عجولانه تلقی کرد چرا که دو عامل ذکر شده را نمی توان به عنوان اساس تقسیم بندی به کار گرفت .
همانطور که گفتم در سرزمینی که در یک زمان و در یک مکان شاهد تفاوت در شیوه ی معماری (رنگ ایرانی) مسکن بوده ایم نمی توان این دو عامل را به عنوان تنها مولفه ها انتخاب نمود پس ناگزیر به قرار دادن مولفه ی سومی در این معادله هستیم تا با بهرگیری از آن بتوانیم به یک تقسیم بندی ایدآل دست یابیم انتخاب گونه شناسی درونگرا و برونگرا با توجه به این موضوع صورت گرفته است . لفظ درونگرا و برونگرا در چند کلمه بدین صورت بیان می شود که در خلق طرح بنا و اجرای آن الویت را با فضای داخلی در نظر گرفته اند یا فضای بیرونی در به کار بردن عناصری نظیر تزئینات ، عوامل بصری و....
معماری (رنگ ایرانی) ایرانی و معماری (رنگ ایرانی) اسلامی توجه بر درونگرایی مسکن دارد .این انتخاب و گرایش در معماری (رنگ ایرانی) ایرانی (اسلامی) ریشه در اعتقادات ایرانیان (که اکثریت مسلمان هستند)دارد.ایرانیان خواستار فضایی آرام برای خانواده ی خود به دور از هیاهو و مزاحمت دیگران هستند.ما می توانیم از درونگرایی بر داشت مختلفی داشته باشیم .
این واژه پیش از آنکه نوع نگرش در معماری (رنگ ایرانی) باشد آشکار کننده ی دیدگاه اخلاقی و عرفانی هر اقلیمی می باشد.تودار بودن گرایش به حالات درونی و پرهیز از نشان دادن آن حالات به صورت تظاهر،بعضی از این مفاهیم می باشد .در بحث معمارانه ی این واژه نپرداختن به ظاهر و در عوض کار بر درون معنا دارد.تا آنجا که در کلیت معماری (رنگ ایرانی) ایرانی می توان خانه ها از نظر نما ی بیرونی ساده و بی آلایش بوده و در عوض در درون غظمت و شگوه چشم نواز دارد .
در شوش، در کاخ داریوش اول(داریوش بزرگ) کتیبه‌ی جالبی کشف شده است که درباره‌ی مواد ساختمانی و صنعت‌گرانی است که در ساختن کاخ پادشاه کار کرده و هم‌کاری داشته‌اند. می‌گوید: زمین تا چنان ژرفایی کنده شد که به سنگ رسیدم و چون حفره آماده شد در بخشی از آن تا چهل آرنج و در بخشی تا بیست آرنج سنگ‌ریزه ریختم. کاخ روی این سنگ‌ریزه‌ها بنا شد. کندن زمین در ژرفا و ریختن سنگ‌ریزه و آماده شدن خشت خام را ملت بابل انجام داد. چوبی، که سدر نامیده می‌شود، کوهی در لبنان به همین نام هست، این چوب را از آنجا آوردند. ملت آشور آن را تا بابل جابه‌جا کرد و کاریان اهل ایونیه آن را از بابل به شوش آوردند.
چوب یاک را از گندار و کرمانی آوردند. طلا را از لیدی و باکتریا آوردند و آن را در این‌جا ساختند. سنگ کاپائوتاک(سنگ ارمنی یا سنگ بخارایی) و سینکابرو(عقیق جگری)، که در این‌جا به کار گرفته شد، از سغدیان آورده شده بود. سنگ آخشاینا(فیروزه؟) از خوارزم آورده شده بود. نقره و چوب سیاه از مصر و تزیینات دیوارها از یونان و عاج به کار رفته از حبشه و هندوستان و آراخوسیا آورده شد.
ستون‌های سنگی، که در این‌جا به کار رفته، از شهری به نام آبی‌رادوش، در نزدیکی شوش، آورده شده است. سنگ‌تراشانی که روی سنگ‌ها کار می‌کردند، از ایونیه و لیدی بودند. استادان زرگر مادی‌ها و مصریان بودند. کارگرانی که در کارهای چوب‌کاری کار می‌کردند، اهل لیدی یا مصر بودند. کسانی که آجر می‌پختند، از بابل و افرادی که دیوارهای بنا را تزیین می‌کردند، از ماد یا مصر بودند." مواد ساختمانی گوناگونی که در کتیبه‌ی داریوش یاد شده است، گویا به عمد از ایالت‌های گوناگون، از سودان در جنوب غربی امپراتوری تا هند در جنوب شرقی، به شوش آورده شد تا از این راه همه‌ی سرزمین‌ها و ملت‌ها در خدمت‌گزاری به پیشگاه پادشاه ایران سهیم باشند. چنین وضعیتی را درباره‌ی دیگر بناهای باشکوه دوره‌ی هخامنشی نیز می‌بینیم.
در بناهای باشکوه تخت جمشید نیز عنصرهای هنر محلی ایرانی را در کنار عنصرهای هنر بابلی‌ها، آشوری‌ها، مصریان و یونانی‌ها می‌بینیم. البته، اساس و شالوده‌ی بناهای تخت جمشید، یک خانه‌ی عادی ایرانی است که اکنون آثار آن در خانه‌های روستایی ایران، آن سوی قفقاز و آسیای میانه نیز دیده می شود
کلمات کلیدی:
اصول و مبانی رنگ شناسی کاربردی
رنگ و نور همواره در قالب بخش هایی اساسی از حیات ما بر روی کره ی خاکی مطرح بوده اند.یکی از نخستین آثار ثبت شده از نیروهای جادویی رنگ ها را می توان در غرهای لاسکاکس و آلتی مارا مشاهده کرد. در این نمادها نقاشی هایی تزیینی از انواع حیوانات، زینت بخش دیوارهای داخلی شده است. نقاشان این تصاویر، نقاشی های خود را با دست ترسیم نموده و با استفاده از ساده ترین رنگ های طبیعی که در کف غارها در دسترس بود، همچون سنگ آهن قرمز و زرد، منگنز و گل سیاه، تنوع قابل ملاحظه ای از رنگ ها را در هنر خود به کار گرفته اند.
بر دیواره ی غارهای لاسکاکس و آلتی مارا ، رگه های درخشانی از بلور های کربنات آهک ، رنگ سفیدی را برای نقاشان پیش از تاریخ فراهم آورده بود که می توانستند به کمک آن سایه های محو و عمق میدان های جالب توجهی خلق کنند.
انسان ما قبل تاریخ با مشاهده دگرگونی رنگ های طبیعت، خیلی زود به اهمیت رنگ ها پی برد، در چرخه ی شبانه روز، به هنگام غروب خورشید، افق قرمز رنگ، پایان فعالیت روزانه را نشان می داد و نیاز برای فرو رفتن در امنیت غارها را به منظور دور بودن از خطرات تاریکی - شب سیاه اعلام می کرد. قرمز و سیاه (مشکی!!) نیز همواره به عنوان رنگ های نمادین حیات و مرگ به شمار می آمدند و نخستین بار انسان های غار نشین از این دو رنگ برای تزیین گور مردگان خود استفاده می کردند و بعد ها اخلافشان آن ها را جهت آراستن آثار هنری خویش به کار بردند.
با پیشرفت انسان، کشیدن تصاویر در دوران غارنشینی و تزیین دیوارها، در میان جوامع قبیله ای جایش را به خود آرایی بر سطح بدن داد. در ابتدا، برای این کار از انواع اشیاء طبیعی مانند برگ، پر، صدف و رنگ استفاده می کردند. در هر قبیله و اجتماعی تمامی اعضاء سطح بدنشان را مطابق با طرح به خصوصی رنگ آمیزی می کردند تا موقعیت خاص خود را در جامعه پیرامونشان نشان دهند.
این گونه رنگ آمیزی ها را معمولاً در زمان های مهمی از حیات فرد یعنی به هنگام آغاز دوره ی جدیدی از زندگی او (تولد، بلوغ، ازدواج، مرگ) انجام می دادند. رنگ بدن و شیوه ی خود آرایی، نشان گر هویت و تعلق هر فرد به جامعه ای خاص بود و در عین حال موقعیت او را در میان سایر اعضا تعیین می کرد و مبین نقش اجتماعی وی بود. رنگ ها و طریقه های مختلف رنگ آمیزی، به افراد یک قبیله به خصوص یا قبایل دیگر، امکان می داد تا اشخاص را از یکدیگر تمیز دهند و در نتیجه به مثابه مدل های خاص لباس (درست مانند لباس های متحد الشکل افراد پلیس، کارمندان، پرستاران، پزشکان و در برخی از مدرسه ها و دانشکده ها و کالج ها) عمل می کردند.
امروزه، رنگ آمیزی بدن به اشکال مختلفی صورت می گیرد. افراد از انواع رنگ های آرایشی (معمولاً برای صورت) استفاده می کنند. خانم ها به منظور ایجاد تغییر در قیافه ی خود، با پر رنگ تر کردن رنگ های طبیعی صورت، چهره شان را می آرایند و بازیگران به منظور ایجاد مؤثرترین و بهترین تاثیر گذاری حین اجرای نقش، از رنگ های قوی ترین نورها بهره می گیرند.
مصریان باستان از ترکیبی آبی رنگ (که به احتمال زیاد حاصل آزمایش هایی بوده که برای ساخت شیشه انجام میدادند) به عنوان نمادی از حقیقت و کمال استفاده می کردند.
این ویژگی های رنگ آبی، خصوصیت نمادینی بود که بعدها در تمثال مریم عذرا نیز ظهور کرد.
در هندوستان عروسک های هندو به مدت 6 روز قبل از مراسم ازدواج، لباس کهنه زرد رنگی بر تن می کنند تا ارواح پلید را از خود برانند. در مراسم ازدواج نیز عروسک و کاهنی که عقد را جاری می سازد، هر دو لباس هایی به رنگ زرد می پوشند، در حالی که در چین دختری که قرار است ازدواج کند لباسی قرمز رنگ در بر می کند، چرا که قرمز برای چینی ها نماد زندگی تازه و آینده ای خوب و شاد است. سفید برای پاراتنون های یونانی (به معنای «باکرگی» و پیکره آتنا اصلی ترین رنگ به شمار می رفته، و هنوز هم رنگی است که اکثر عروس های غربی بر تن می کنند (همارد و دوروتی، 1378). ارغوانی، مقدس ترین رنگ نزد یونانیان و رومیان بوده است. این رنگ را از نوعی صدف حلزونی تهیه و برای آراستن خدایان و امپراطوران ذخیره می کردند.
چینی ها از دیر باز نقاشانی ورزیده و کار آموز بودند. چنین ثبت شده است که امپراطوری از سلسله ی «هان» در 80 سال قبل از میلاد مسیح مجموعا ای از نقاشی هایی را که گفته می شود از زیبایی رنگین و با عظمتی برخوردار بودند، در انبارهایی نگهداری می کردند که امروزه به آنها موزه می گویند.
در عصر تانک، در سال های 1618-1907 پس از میلاد مسیح نقاشی های دیواری و لوحه های نقاشی که با قدرت رنگ آمیزی شده بودند، ترسیم گردیده است. همان زمان سرامیک های جدیدی با رنگ های زرد، قرمز، سبز و آبی ساخته شده و در سلسله ی «سونگ» ذوق و سلیقه ی افراد در زمینه ی یرنگ به نحوی خارق العاده پرورده شد، رنگ های تصویری تنوع بیشتری یافت و جنبه ی واقع گرائی آن نیز افزایش یافت. سرامیک ها با لعاب های فراوان جدیدی به رنگ هایی نظیر سبز بیدی و مهتابی که از بی مانندی برخوردار بودند، آراسته شدند.
آماده ارائه خدمات به شما هموطن عزیز در اسرع وقت
تماس با ما : 7680354 - 0912 * بابک قلی پور
کلمات کلیدی:
رنگ و نور همواره در قالب بخش هایی اساسی از حیات ما بر روی کره ی خاکی مطرح بوده اند.یکی از نخستین آثار ثبت شده از نیروهای جادویی رنگ ها را می توان در غرهای لاسکاکس و آلتی مارا مشاهده کرد. در این نمادها نقاشی هایی تزیینی از انواع حیوانات، زینت بخش دیوارهای داخلی شده است. نقاشان این تصاویر، نقاشی های خود را با دست ترسیم نموده و با استفاده از ساده ترین رنگ های طبیعی که در کف غارها در دسترس بود، همچون سنگ آهن قرمز و زرد، منگنز و گل سیاه، تنوع قابل ملاحظه ای از رنگ ها را در هنر خود به کار گرفته اند .
بر دیواره ی غارهای لاسکاکس و آلتی مارا ، رگه های درخشانی از بلور های کربنات آهک ، رنگ سفیدی را برای نقاشان پیش از تاریخ فراهم آورده بود که می توانستند به کمک آن سایه های محو و عمق میدان های جالب توجهی خلق کنند .
انسان ما قبل تاریخ با مشاهده دگرگونی رنگ های طبیعت، خیلی زود به اهمیت رنگ ها پی برد، در چرخه ی شبانه روز، به هنگام غروب خورشید، افق قرمز رنگ، پایان فعالیت روزانه را نشان می داد و نیاز برای فرو رفتن در امنیت غارها را به منظور دور بودن از خطرات تاریکی - شب سیاه اعلام می کرد. قرمز و سیاه (مشکی!!) نیز همواره به عنوان رنگ های نمادین حیات و مرگ به شمار می آمدند و نخستین بار انسان های غار نشین از این دو رنگ برای تزیین گور مردگان خود استفاده می کردند و بعد ها اخلافشان آن ها را جهت آراستن آثار هنری خویش به کار بردند .
با پیشرفت انسان، کشیدن تصاویر در دوران غارنشینی و تزیین دیوارها، در میان جوامع قبیله ای جایش را به خود آرایی بر سطح بدن داد. در ابتدا، برای این کار از انواع اشیاء طبیعی مانند برگ، پر، صدف و رنگ استفاده می کردند. در هر قبیله و اجتماعی تمامی اعضاء سطح بدنشان را مطابق با طرح به خصوصی رنگ آمیزی می کردند تا موقعیت خاص خود را در جامعه پیرامونشان نشان دهند .
این گونه رنگ آمیزی ها را معمولاً در زمان های مهمی از حیات فرد یعنی به هنگام آغاز دوره ی جدیدی از زندگی او (تولد، بلوغ، ازدواج، مرگ) انجام می دادند. رنگ بدن و شیوه ی خود آرایی، نشان گر هویت و تعلق هر فرد به جامعه ای خاص بود و در عین حال موقعیت او را در میان سایر اعضا تعیین می کرد و مبین نقش اجتماعی وی بود. رنگ ها و طریقه های مختلف رنگ آمیزی، به افراد یک قبیله به خصوص یا قبایل دیگر، امکان می داد تا اشخاص را از یکدیگر تمیز دهند و در نتیجه به مثابه مدل های خاص لباس (درست مانند لباس های متحد الشکل افراد پلیس، کارمندان، پرستاران، پزشکان و در برخی از مدرسه ها و دانشکده ها و کالج ها) عمل می کردند .
امروزه، رنگ آمیزی بدن به اشکال مختلفی صورت می گیرد. افراد از انواع رنگ های آرایشی (معمولاً برای صورت) استفاده می کنند. خانم ها به منظور ایجاد تغییر در قیافه ی خود، با پر رنگ تر کردن رنگ های طبیعی صورت، چهره شان را می آرایند و بازیگران به منظور ایجاد مؤثرترین و بهترین تاثیر گذاری حین اجرای نقش، از رنگ های قوی ترین نورها بهره می گیرند .
مصریان باستان از ترکیبی آبی رنگ (که به احتمال زیاد حاصل آزمایش هایی بوده که برای ساخت شیشه انجام میدادند) به عنوان نمادی از حقیقت و کمال استفاده می کردند .
این ویژگی های رنگ آبی، خصوصیت نمادینی بود که بعدها در تمثال مریم عذرا نیز ظهور کرد .
در هندوستان عروسک های هندو به مدت 6 روز قبل از مراسم ازدواج، لباس کهنه زرد رنگی بر تن می کنند تا ارواح پلید را از خود برانند. در مراسم ازدواج نیز عروسک و کاهنی که عقد را جاری می سازد، هر دو لباس هایی به رنگ زرد می پوشند، در حالی که در چین دختری که قرار است ازدواج کند لباسی قرمز رنگ در بر می کند، چرا که قرمز برای چینی ها نماد زندگی تازه و آینده ای خوب و شاد است. سفید برای پاراتنون های یونانی (به معنای «باکرگی» و پیکره آتنا اصلی ترین رنگ به شمار می رفته، و هنوز هم رنگی است که اکثر عروس های غربی بر تن می کنند (همارد و دوروتی، 1378). ارغوانی، مقدس ترین رنگ نزد یونانیان و رومیان بوده است. این رنگ را از نوعی صدف حلزونی تهیه و برای آراستن خدایان و امپراطوران ذخیره می کردند.
چینی ها از دیر باز نقاشانی ورزیده و کار آموز بودند. چنین ثبت شده است که امپراطوری از سلسله ی «هان» در 80 سال قبل از میلاد مسیح مجموعا ای از نقاشی هایی را که گفته می شود از زیبایی رنگین و با عظمتی برخوردار بودند، در انبارهایی نگهداری می کردند که امروزه به آنها موزه می گویند.
در عصر تانک، در سال های 1618-1907 پس از میلاد مسیح نقاشی های دیواری و لوحه های نقاشی که با قدرت رنگ آمیزی شده بودند، ترسیم گردیده است. همان زمان سرامیک های جدیدی با رنگ های زرد، قرمز، سبز و آبی ساخته شده و در سلسله ی «سونگ» ذوق و سلیقه ی افراد در زمینه ی یرنگ به نحوی خارق العاده پرورده شد، رنگ های تصویری تنوع بیشتری یافت و جنبه ی واقع گرائی آن نیز افزایش یافت. سرامیک ها با لعاب های فراوان جدیدی به رنگ هایی نظیر سبز بیدی و مهتابی که از بی مانندی برخوردار بودند، آراسته شدند.
آماده ارائه خدمات به شما هموطن عزیز در اسرع وقت
تماس با ما : 7680354 - 0912 * بابک قلی پور
کلمات کلیدی:
کلمات کلیدی:
