کاربرد کاغذدیواری 

رعایت نکاتی در رنگ کردن خانه

آیا از رنگ دیوارهای خانه‏ تان خسته شده‏اید؟ دلتان می‏خواهد در و دیوار رنگ جدیدی داشته باشد؟

شاید با خودتان بگویید: «خب اینکه کاری ندارد. رنگ و قلمو را می‏بردارم و یک تغییر دکوراسیون حسابی انجام می‏دهم.» اما کارشناسان توصیه می‌کنند که این کار را با دقت و توجه بیشتری انجام دهید و مراقب سلامت خود، افراد خانواده و همسایه‌هایتان باشید.

چه نکاتی را باید موقع رنگ زدن خانه رعایت کنیم

بیشتر رنگ‌ها حاوی حلال‌هایی هستند که موجب نرمی ‌و روانی رنگ شده و هنگام خشک شدن رنگ، تبخیر می‌شوند. این مواد می‌تواند به سلامت آسیب برساند.

تماس کوتاه‌ مدت با این مواد می‌تواند علایمی‌ مانند تحریک و قرمزی پوست، خستگی و تهوع، سردرد و سرگیجه ایجاد کند.

تماس طولانی‌ مدت می‌تواند مشکلات بهداشتی بیشتری مانند آسیب سیستم اعصاب مرکزی، کبد و کلیه ایجاد کند.

کودکان، زنان باردار، افرادی با مشکلات تنفسی و ریوی و افرادی که به دلیل نوع شغل‌شان بیشتر با این مواد تماس دارند، بیش از دیگران در معرض خطر هستند.

نکات هنگام خرید رنگ

1- هنگام انتخاب و خرید رنگ، بهتر است رنگ‌هایی را که در آب حل می‌شوند، انتخاب کنید. رنگ‏هایی که در آب حل می‌شوند، برای پاک کردن به حلال‌های شیمیایی که به پوست و سیستم تنفسی آسیب می‌رسانند، نیازی ندارند.

از اسپری کردن رنگ پرهیز کنید، زیرا ذرات رنگ به اطراف پخش می‌شوند

2- هنگام خرید رنگ با پرسش از فروشنده و مطالعه اطلاعات روی برچسب محصول، رنگ سالم‌تری را انتخاب کنید. برخی رنگ‌ها حاوی فلزات سنگین و مواد شیمیایی خطرناک هستند.

3- نگهداری از باقی‌مانده رنگ کار آسانی نیست. از همان ابتدا به اندازه‌ای که می‌خواهید، خرید کنید و در صورت لزوم، قوطی‌های کوچک رنگ را انتخاب کنید.

نکات قبل از رنگ کردن خانه

1- اطلاعات و راهنمای برچسب قوطی رنگ را به دقت بخوانید.

2- اگر در خانه‏های آپارتمانی زندگی می‌کنید، همسایه‌ها را از این کار مطلع کنید و به مدیر ساختمان اطلاع دهید.

3- اگر این کار را با برنامه‌ریزی انجام دهید، بهتر است. ممکن است دیگران هم تصمیم بگیرند هم‌ زمان با شما این کار را انجام دهند.

نکات هنگام رنگ کردن خانه

1- از اسپری کردن رنگ پرهیز کنید. هنگام اسپری کردن رنگ، ذرات رنگ به اطراف پخش می‌شوند.

2- در و پنجره‌ها را باز بگذارید و از تهویه مناسب هوا استفاده کنید.

3- سیستم‌های خنک‌کننده برای این کار کافی نیستند و هوای آلوده داخل خانه را خارج نمی‌کنند.

4- همیشه هنگام رنگ و نقاشی، تهویه مناسب داشته باشید.

5- اگر نمی‌توانید تهویه مناسب ایجاد کنید از ماسک دهان استفاده کنید.

6- برای پیشگیری از آسیب‌های پوستی مراقب باشید، رنگ و حلال‌ها به‌ طور مستقیم با پوست دستتان تماس نداشته باشند.

7- از وسایل حفاظت فردی مانند دستکش و عینک و ماسک استفاده کنید.

8- ماسک مناسب تهیه کنید و توجه داشته باشید که ماسک‌های گرد و غبار، حلال‌ها را عبور می‌دهند.

9- در فواصل مشخصی به خودتان استراحت کوتاهی بدهید و چند دقیقه در هوای آزاد تنفس کنید.

10- کودکان و خانم‌های باردار را از محل دور نگه دارید.

بهتر است پنج تا شش روز پس از رنگ کردن هم، خانه را خالی بگذارید. حلال‌ها و ذرات رنگ و مواد سمی ‌و محرک تا چند روز در فضا باقی می‌ماند و استنشاق این مواد سبب سردرد و حالت تهوع می‌شود

11- برای پیشگیری از اینکه بخارات و آلودگی‌ها وارد خانه همسایه‌ها نشود، مدیر ساختمان را مطلع کنید و از تهویه بیشتر و بهتری استفاده کنید.

12- اگر از رنگ‌های روغنی استفاده می‌کنید، بیشتر دقت کنید. این رنگ‌ها مخاطرات سلامتی بیشتری دارند و خطر حریق و آتش‌سوزی‌شان هم بیشتر است.

13- مراقب منابع آتش و شعله باشید و کهنه‌ها و پارچه‌های آغشته به رنگ و حلال را در ظروف فلزی دربسته بگذارید.

14- هنگام رنگ زدن خانه سیگار نکشید. سیگار علاوه بر بیشتر کردن خطر حریق، موجب تشدید علایم مسمومیت با مواد شیمیایی و حلال‌های رنگ هم می‌شود.

15- درب قوطی‌های رنگی را که از آنها استفاده نمی‌کنید، بسته نگه دارید و آنها را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

نکات بعد از رنگ کردن خانه

1- پس از اتمام کار، مواد باقیمانده را بردارید و لکه‌های رنگ را پاک کنید.

2- رنگ را از دیواره قوطی پاک کنید.

3- درب قوطی را بگذارید و با ضربه چکش آن را محکم ببندید و جایی دور از گرما و سرما ذخیره کنید. برخی رنگ‌ها حاوی حلال‌ها و مواد قابل اشتعال و انفجار هستند که می‌توانند سمی‌ هم باشند.

4- برای ذخیره کردن و نگهداری طولانی‌مدت رنگ، طبق دستورالعمل روی بسته‌بندی عمل کنید.

5- بهتر است در صورت امکان، اضافه رنگ را به فردی که لازم دارد، بدهید.

6- مدت دو تا سه روز پس از تمام شدن رنگ خانه، در و پنجره‌ها را باز بگذارید و تهویه مناسب داشته باشید تا رنگ زودتر خشک شود.

7- بهتر است پنج تا شش روز پس از رنگ کردن هم، خانه را خالی بگذارید. حلال‌ها و ذرات رنگ و مواد سمی ‌و محرک تا چند روز در فضا باقی می‌ماند و استنشاق این مواد سبب سردرد و حالت تهوع می‌شود.

رییس اتحادیه نقاشی ساختمان 

رعایت نکاتی در رنگ کردن خانه

آیا از رنگ دیوارهای خانه‏ تان خسته شده‏اید؟ دلتان می‏خواهد در و دیوار رنگ جدیدی داشته باشد؟

شاید با خودتان بگویید: «خب اینکه کاری ندارد. رنگ و قلمو را می‏بردارم و یک تغییر دکوراسیون حسابی انجام می‏دهم.» اما کارشناسان توصیه می‌کنند که این کار را با دقت و توجه بیشتری انجام دهید و مراقب سلامت خود، افراد خانواده و همسایه‌هایتان باشید.

چه نکاتی را باید موقع رنگ زدن خانه رعایت کنیم

بیشتر رنگ‌ها حاوی حلال‌هایی هستند که موجب نرمی ‌و روانی رنگ شده و هنگام خشک شدن رنگ، تبخیر می‌شوند. این مواد می‌تواند به سلامت آسیب برساند.

تماس کوتاه‌ مدت با این مواد می‌تواند علایمی‌ مانند تحریک و قرمزی پوست، خستگی و تهوع، سردرد و سرگیجه ایجاد کند.

تماس طولانی‌ مدت می‌تواند مشکلات بهداشتی بیشتری مانند آسیب سیستم اعصاب مرکزی، کبد و کلیه ایجاد کند.

کودکان، زنان باردار، افرادی با مشکلات تنفسی و ریوی و افرادی که به دلیل نوع شغل‌شان بیشتر با این مواد تماس دارند، بیش از دیگران در معرض خطر هستند.

نکات هنگام خرید رنگ

1- هنگام انتخاب و خرید رنگ، بهتر است رنگ‌هایی را که در آب حل می‌شوند، انتخاب کنید. رنگ‏هایی که در آب حل می‌شوند، برای پاک کردن به حلال‌های شیمیایی که به پوست و سیستم تنفسی آسیب می‌رسانند، نیازی ندارند.

از اسپری کردن رنگ پرهیز کنید، زیرا ذرات رنگ به اطراف پخش می‌شوند

2- هنگام خرید رنگ با پرسش از فروشنده و مطالعه اطلاعات روی برچسب محصول، رنگ سالم‌تری را انتخاب کنید. برخی رنگ‌ها حاوی فلزات سنگین و مواد شیمیایی خطرناک هستند.

3- نگهداری از باقی‌مانده رنگ کار آسانی نیست. از همان ابتدا به اندازه‌ای که می‌خواهید، خرید کنید و در صورت لزوم، قوطی‌های کوچک رنگ را انتخاب کنید.

نکات قبل از رنگ کردن خانه

1- اطلاعات و راهنمای برچسب قوطی رنگ را به دقت بخوانید.

2- اگر در خانه‏های آپارتمانی زندگی می‌کنید، همسایه‌ها را از این کار مطلع کنید و به مدیر ساختمان اطلاع دهید.

3- اگر این کار را با برنامه‌ریزی انجام دهید، بهتر است. ممکن است دیگران هم تصمیم بگیرند هم‌ زمان با شما این کار را انجام دهند.

نکات هنگام رنگ کردن خانه

1- از اسپری کردن رنگ پرهیز کنید. هنگام اسپری کردن رنگ، ذرات رنگ به اطراف پخش می‌شوند.

2- در و پنجره‌ها را باز بگذارید و از تهویه مناسب هوا استفاده کنید.

3- سیستم‌های خنک‌کننده برای این کار کافی نیستند و هوای آلوده داخل خانه را خارج نمی‌کنند.

4- همیشه هنگام رنگ و نقاشی، تهویه مناسب داشته باشید.

5- اگر نمی‌توانید تهویه مناسب ایجاد کنید از ماسک دهان استفاده کنید.

6- برای پیشگیری از آسیب‌های پوستی مراقب باشید، رنگ و حلال‌ها به‌ طور مستقیم با پوست دستتان تماس نداشته باشند.

7- از وسایل حفاظت فردی مانند دستکش و عینک و ماسک استفاده کنید.

8- ماسک مناسب تهیه کنید و توجه داشته باشید که ماسک‌های گرد و غبار، حلال‌ها را عبور می‌دهند.

9- در فواصل مشخصی به خودتان استراحت کوتاهی بدهید و چند دقیقه در هوای آزاد تنفس کنید.

10- کودکان و خانم‌های باردار را از محل دور نگه دارید.

بهتر است پنج تا شش روز پس از رنگ کردن هم، خانه را خالی بگذارید. حلال‌ها و ذرات رنگ و مواد سمی ‌و محرک تا چند روز در فضا باقی می‌ماند و استنشاق این مواد سبب سردرد و حالت تهوع می‌شود

11- برای پیشگیری از اینکه بخارات و آلودگی‌ها وارد خانه همسایه‌ها نشود، مدیر ساختمان را مطلع کنید و از تهویه بیشتر و بهتری استفاده کنید.

12- اگر از رنگ‌های روغنی استفاده می‌کنید، بیشتر دقت کنید. این رنگ‌ها مخاطرات سلامتی بیشتری دارند و خطر حریق و آتش‌سوزی‌شان هم بیشتر است.

13- مراقب منابع آتش و شعله باشید و کهنه‌ها و پارچه‌های آغشته به رنگ و حلال را در ظروف فلزی دربسته بگذارید.

14- هنگام رنگ زدن خانه سیگار نکشید. سیگار علاوه بر بیشتر کردن خطر حریق، موجب تشدید علایم مسمومیت با مواد شیمیایی و حلال‌های رنگ هم می‌شود.

15- درب قوطی‌های رنگی را که از آنها استفاده نمی‌کنید، بسته نگه دارید و آنها را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

نکات بعد از رنگ کردن خانه

1- پس از اتمام کار، مواد باقیمانده را بردارید و لکه‌های رنگ را پاک کنید.

2- رنگ را از دیواره قوطی پاک کنید.

3- درب قوطی را بگذارید و با ضربه چکش آن را محکم ببندید و جایی دور از گرما و سرما ذخیره کنید. برخی رنگ‌ها حاوی حلال‌ها و مواد قابل اشتعال و انفجار هستند که می‌توانند سمی‌ هم باشند.

4- برای ذخیره کردن و نگهداری طولانی‌مدت رنگ، طبق دستورالعمل روی بسته‌بندی عمل کنید.

5- بهتر است در صورت امکان، اضافه رنگ را به فردی که لازم دارد، بدهید.

6- مدت دو تا سه روز پس از تمام شدن رنگ خانه، در و پنجره‌ها را باز بگذارید و تهویه مناسب داشته باشید تا رنگ زودتر خشک شود.

7- بهتر است پنج تا شش روز پس از رنگ کردن هم، خانه را خالی بگذارید. حلال‌ها و ذرات رنگ و مواد سمی ‌و محرک تا چند روز در فضا باقی می‌ماند و استنشاق این مواد سبب سردرد و حالت تهوع می‌شود.

رنگ چیست و چه ویژگی هایی دارد؟ 

دکوراسیون و فضاهای عمومی آپارتمان

مبحث دکوراسیون و اهمیت پرداختن به آن، تنها به فضای داخل هر خانه محدود نمی شود. اگر در یک مجموعه آپارتمانی زندگی می کنید، همان طور که برای داشتن مطلوب ترین فضا در داخل چهاردیواری محیط زندگی تان، در انتخاب پوشش های سطوح، لوازم کاربردی و دکوراسیونی و در نهایت ، چیدن آنها با دقت و بررسی می کنید، دکوراسیون فضاهای عمومی ساختمان را نیز که همزمان به کلیه اهالی ساکن در آپارتمان تعلق دارد مورد اهمیت قرار دهید؛ زیرا اولین صحنه هایی که نظر بیننده را در وهله اول ورودش به داخل یک ساختمان، حتی با هدف ورود به خانه شما، به خود جلب می کند، شرایط ظاهری و همچنین دکوراسیون آن است. در واقع این مشخصات ظاهری، هویت یک ساختمان و ساکنین آن را نشان می دهد.

ما با توجه به میزان اهمیت موضوع، و با هدف کمک به هر چه زیباتر و راحت تر شدن محیط ساختمان محل زندگی تان، به ارائه پیشنهادهایی با موضوع معماری داخلی و دکوراسیون فضاهای عمومی می پردازیم.

همان طور که می دانید، آپارتمان ها به جهت وسعت، تعدد طبقات و واحدهای هر طبقه، به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:

1- آن دسته از آپارتمان هایی که دارای طبقات و واحدهای بسیار بوده و به آنها برج و یا مجتمع مسکونی اطلاق می شود.

2- دسته دیگر از آپارتمان ها که تعداد طبقات کمتری داشته (معمولاً کمتر از 7 طبقه) و در هر طبقه نیز حداقل یک واحد و حداکثر 3 تا 5 واحد وجود دارد. این قبیل آپارتمان ها در شهری مانند تهران و با این جمعیت کثیر، درهر کوچه و پس کوچه ای به وفور دیده می شود. در واقع امروزه درصد زیادی از خانواده ها در این گونه آپارتمان ها زندگی می کنند.

هنگامی که به فضاهای عمومی یک ساختمان اشاره می شود، منظور محیط هایی شامل حیاط، پارکینگ، راهروها، راه پله ها و در برخی آپارتمان ها مکان هایی که تسهیلات ویژه ای مانند استخر، سونا، جکوزی و غیره در آن واقع شده اند و همچنین در برج ها و مجتمع های بزرگ ، فضاهایی هال مانند به نام لابی است .

توجه: فضاهای عمومی مورد نظر در این مبحث، راه پله ها، راهروها و پاگردها در آپارتمان های معمولی هستند.

به طور کلی اولین گام در طراحی دکوراسیون هر مکانی، انتخاب پوشش ها است که در فضاهای یاد شده در فوق، این مسئله به جهت جابه جایی و مشکلات ناشی از اسباب کشی ساکنین، از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا در این قبیل آپارتمان ها، حتی با وجود سیستم آسانسور در ساختمان، آسانسورها به جابه جایی افراد تعلق دارند و با توجه به محدودیت هایی که برای حمل بار در نظر گرفته شده، جابه جایی لوازم و اثاثیه باید از همین مکان های گذر (راه پله ها، پاگردها و راهروها) انجام گیرد؛ لذا مهم ترین مشخصه ای که به لحاظ معماری، یک راه پله و پاگرد باید دارا باشد، وسعت کافی برای جابه جایی و حمل بار است.

نکته

: براساس استانداردهای معماری ساختمان، در خانه هایی که هر مجموعه از پلکان برای رسیدن به یک پاگرد به موازات دیگری در سطح کمی بالاتر و پایین از آن واقع شده است، عرض پله ها حداقل یک متر، عرض پاگرد حداقل یک متر تا یک متر و بیست سانتی متر و طول پاگرد حداقل دو متر و ده سانتی متر باید در نظر گرفته شود. ولی در شرایطی که آسانسور در میان پلکان واقع شده و یا چنین فضایی خالی در نظر گرفته شده باشد، وجود پاگردی با طول حداقل سه متر و شصت سانتی متر و عرض حداقل یک متر نیاز است.

 پوشش دیوارها

با توجه به موارد یاد شده در فوق، به جهت شرایط راه پله ها، بیشترین صدمات در هنگام جابه جایی لوازم مربوط به دیوارهای راه پله ها و پاگردها است؛ در نتیجه بهترین مواد برای پوشش دیوار چنین مکان هایی، استفاده از سنگ در سطح کلی و یا لااقل نیمه بیشتری از دیوار است. به این ترتیب، در اثر برخورد لوازم با دیوار دیگر ضایعه ای به آن وارد نمی شود.

خاصیت دیگری که برای پوشش دیوارهای چنین فضاهایی ضروری است، قابل شست وشو بودن آنها است که در این راستا سنگ علاوه بر مقاومت به راحتی قابل شست وشو نیز است.

حال اگر به جهت مصلحت مالی ، سازنده یک ساختمان برای پوشش دیوار این فضاها، از سنگ، تنها در قسمت پایین دیوار و یا نیمه آن استفاده کرده باشد، قسمت های باقی مانده باید با رنگ روغنی پوشیده شوند. اگرچه به این طریق مقاومت دیوار حفظ نمی شود ولی لااقل پوششی قابل شست وشو بر روی آن قرار می گیرد.

کفپوش

برای کفپوش فضاهای یاد شده نیز سنگ بهترین انتخاب محسوب می شود. زیرا همان طور که در بالا اشاره شد، سنگ هم مقاومت بسیاری دارد و هم شست وشوی آن بسیار راحت است؛ در صورتی که سرامیک با توجه به آن که، به جهت وجود لعابی بر روی سطح آن نسبت به سنگ بهتر پاک و تمیز می شود ولی مقاومت پایین تری داشته و امکان شکستن، ترک خوردگی و لب پریدگی آن به خصوص در هنگام اسباب کشی و برخورد لوازم بسیار وجود دارد. لذا کفپوش مناسبی برای این منظور محسوب نمی شود.

کفپوش های چوبی نیز از آنجا که نیازمند مراقبت های ویژه و بیشتر نسبت به سنگ هستند و در واقع دوام زیادی برای استفاده پی در پی و بدون توجه ندارند، توصیه نمی شود.

مناسب ترین رنگ ها

با توجه به آن که راهروها، پاگردها و راه پله ها فضای بسته و کوچکی هستند، بهترین رنگ ها ی انتخابی برای آنها رنگ های روشن است. همان طور که می دانید رنگ های روشن فضا را بزرگتر و پر نورتر جلوه می دهند ولی در این مسئله وجود نور و میزان بهره مندی از آن ، به خصوص نور طبیعی نیز بی تأثیر نیست. در برخی از ساختمان ها ، راه پله ها دارای پنجره بوده و از میزان کافی نور طبیعی به هنگام روز بهره مند هستند ولی در بعضی دیگر فضای راه پله ها دارای هیچ گونه پنجره ای نبوده و تنها با نوری مصنوعی روشن می شوند. لذا در شرایطی که میزان بهره مندی از نور طبیعی وجود دارد، شما می توانید در انتخاب پوشش ها از رنگ های کمی تیره تر و با تنوع رنگی بیشتر استفاده کنید ولی در صورت وجود نداشتن این نعمت، تنها رنگ های روشن مناسب هستند.

 نورپردازی

نورپردازی فضای راهروها وراه پله ها، علاوه بر جنبه کاربردی و دکوراسیونی، به لحاظ مسائل ایمنی نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است. بنابراین وجود نور کافی، از احتمال بروز خطر افتادن افراد بر روی زمین می کاهد.

این مسئله در ساختمان هایی که از نور طبیعی در فضای راه پله ها برخوردار نیستند، به هنگام روز نیز به همان میزان شب حائز اهمیت است.

نکته:

به جهت صرفه جویی در مصرف برق، کلیدهای روشن و خاموش کردن منابع نورزای مورد استفاده در راهروها و راه پله ها باید تایمردار باشند ولی از آنجا که فاصله زمانی میان روشن و خاموش شدن چراغ ها به صورت دستی قابل تنظیم است، این فاصله را با توجه به گروه سنی موجود در خانواده های ساکنین و همچنین تعداد پله ها و طبقات محاسبه ، و در نهایت تنظیم کنید.

لوازم کاربردی ـ دکوراسیونی

مهمترین وسیله کاربردی دکوراسیونی در این محیط ها، جاکفشی است. در صورتی که برای در ورودی داخل فضای هر واحد (خانه) تدبیری جهت قرار دادن جاکفشی و جالباسی اندیشیده نشده و یا محدودیت مکانی موجود این اجازه را نمی دهد، اهالی یک خانه مجبور خواهند بود کفش های خود را بیرون از هر واحد درآورده و سپس وارد خانه شان شوند، لذا این مسئله باعث ایجاد شلوغی، بی نظمی و خلل در دکوراسیون فضای پاگردها می شود. برای جلوگیری از این وضع تهیه جاکفشی ، بهترین و رایج ترین راهکار است ولی هدف از طرح این موضوع و نقش آن در مسائل دکوراسیونی محیط این است که:

1- جاکفشی انتخابی باید دردار باشد تا نمای کفش های چیده شده در طبقات آن، فضای موجود را نازیبا نکند.

2- برای کلیه واحدهای موجود در یک ساختمان یک مدل جاکفشی تهیه شود، زیرا مهمترین موضوعی که در فرهنگ آپارتمان نشینی مطرح است، اتحاد، یکپارچگی و هماهنگی در همه زمینه ها است. از روابط میان افراد ساکن گرفته تا دکوراسیون محیط های عمومی ساختمان.

این مسئله در مورد انتخاب رنگ برای درهای هر واحد، پنجره ها، فرم و رنگ، حفاظ های در و پنجره و شکل و طرح پادری های مقابل هر واحد نیز صدق می کند.

با وجود چنین هماهنگی در میان پوشش ها و لوازم مربوط به این مکان ها، دکوراسیونی مطلوب تر و زیباتر پدید می آید.

عناصر دکوراسیونی

برای تزیین فضاهای یادشده عناصر گوناگونی وجود دارند که مهمترین آنها گل ها و گیاهان طبیعی و یا مصنوعی و همچنین تابلوها و عناصر تزیینی از این قبیل هستند. در ساختمان هایی که از نور طبیعی کافی برای پرورش گل و گیاه بهره مند هستند، می توان از گلدان های متعدد آپارتمانی با توجه به نوع و شرایط مورد نیاز آنها استفاده کرد ؛ در غیر این صورت کاربرد گل ها و گیاهان مصنوعی، جایگزین خوبی برای انواع طبیعی بوده و محیطی زیبا و باصفا را ایجاد می کند.

نصب تابلوها و عناصر دکوراسیونی مانند آنها برروی دیوارهای محیط نیز از جمله تزئینات مناسب فضاهای عمومی ساختمان ها محسوب می شود. البته تصمیم گیری و انتخاب این عناصر و کلیه لوازمی که به یک شکل بودن آنها توصیه شده، به عهده مسئول ساختمان است.

بهترین کار نقاشی باما با کیفیت عالی 

دکوراسیون و فضاهای عمومی آپارتمان

مبحث دکوراسیون و اهمیت پرداختن به آن، تنها به فضای داخل هر خانه محدود نمی شود. اگر در یک مجموعه آپارتمانی زندگی می کنید، همان طور که برای داشتن مطلوب ترین فضا در داخل چهاردیواری محیط زندگی تان، در انتخاب پوشش های سطوح، لوازم کاربردی و دکوراسیونی و در نهایت ، چیدن آنها با دقت و بررسی می کنید، دکوراسیون فضاهای عمومی ساختمان را نیز که همزمان به کلیه اهالی ساکن در آپارتمان تعلق دارد مورد اهمیت قرار دهید؛ زیرا اولین صحنه هایی که نظر بیننده را در وهله اول ورودش به داخل یک ساختمان، حتی با هدف ورود به خانه شما، به خود جلب می کند، شرایط ظاهری و همچنین دکوراسیون آن است. در واقع این مشخصات ظاهری، هویت یک ساختمان و ساکنین آن را نشان می دهد.

ما با توجه به میزان اهمیت موضوع، و با هدف کمک به هر چه زیباتر و راحت تر شدن محیط ساختمان محل زندگی تان، به ارائه پیشنهادهایی با موضوع معماری داخلی و دکوراسیون فضاهای عمومی می پردازیم.

همان طور که می دانید، آپارتمان ها به جهت وسعت، تعدد طبقات و واحدهای هر طبقه، به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:

1- آن دسته از آپارتمان هایی که دارای طبقات و واحدهای بسیار بوده و به آنها برج و یا مجتمع مسکونی اطلاق می شود.

2- دسته دیگر از آپارتمان ها که تعداد طبقات کمتری داشته (معمولاً کمتر از 7 طبقه) و در هر طبقه نیز حداقل یک واحد و حداکثر 3 تا 5 واحد وجود دارد. این قبیل آپارتمان ها در شهری مانند تهران و با این جمعیت کثیر، درهر کوچه و پس کوچه ای به وفور دیده می شود. در واقع امروزه درصد زیادی از خانواده ها در این گونه آپارتمان ها زندگی می کنند.

هنگامی که به فضاهای عمومی یک ساختمان اشاره می شود، منظور محیط هایی شامل حیاط، پارکینگ، راهروها، راه پله ها و در برخی آپارتمان ها مکان هایی که تسهیلات ویژه ای مانند استخر، سونا، جکوزی و غیره در آن واقع شده اند و همچنین در برج ها و مجتمع های بزرگ ، فضاهایی هال مانند به نام لابی است .

توجه: فضاهای عمومی مورد نظر در این مبحث، راه پله ها، راهروها و پاگردها در آپارتمان های معمولی هستند.

به طور کلی اولین گام در طراحی دکوراسیون هر مکانی، انتخاب پوشش ها است که در فضاهای یاد شده در فوق، این مسئله به جهت جابه جایی و مشکلات ناشی از اسباب کشی ساکنین، از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا در این قبیل آپارتمان ها، حتی با وجود سیستم آسانسور در ساختمان، آسانسورها به جابه جایی افراد تعلق دارند و با توجه به محدودیت هایی که برای حمل بار در نظر گرفته شده، جابه جایی لوازم و اثاثیه باید از همین مکان های گذر (راه پله ها، پاگردها و راهروها) انجام گیرد؛ لذا مهم ترین مشخصه ای که به لحاظ معماری، یک راه پله و پاگرد باید دارا باشد، وسعت کافی برای جابه جایی و حمل بار است.

نکته

: براساس استانداردهای معماری ساختمان، در خانه هایی که هر مجموعه از پلکان برای رسیدن به یک پاگرد به موازات دیگری در سطح کمی بالاتر و پایین از آن واقع شده است، عرض پله ها حداقل یک متر، عرض پاگرد حداقل یک متر تا یک متر و بیست سانتی متر و طول پاگرد حداقل دو متر و ده سانتی متر باید در نظر گرفته شود. ولی در شرایطی که آسانسور در میان پلکان واقع شده و یا چنین فضایی خالی در نظر گرفته شده باشد، وجود پاگردی با طول حداقل سه متر و شصت سانتی متر و عرض حداقل یک متر نیاز است.

 پوشش دیوارها

با توجه به موارد یاد شده در فوق، به جهت شرایط راه پله ها، بیشترین صدمات در هنگام جابه جایی لوازم مربوط به دیوارهای راه پله ها و پاگردها است؛ در نتیجه بهترین مواد برای پوشش دیوار چنین مکان هایی، استفاده از سنگ در سطح کلی و یا لااقل نیمه بیشتری از دیوار است. به این ترتیب، در اثر برخورد لوازم با دیوار دیگر ضایعه ای به آن وارد نمی شود.

خاصیت دیگری که برای پوشش دیوارهای چنین فضاهایی ضروری است، قابل شست وشو بودن آنها است که در این راستا سنگ علاوه بر مقاومت به راحتی قابل شست وشو نیز است.

حال اگر به جهت مصلحت مالی ، سازنده یک ساختمان برای پوشش دیوار این فضاها، از سنگ، تنها در قسمت پایین دیوار و یا نیمه آن استفاده کرده باشد، قسمت های باقی مانده باید با رنگ روغنی پوشیده شوند. اگرچه به این طریق مقاومت دیوار حفظ نمی شود ولی لااقل پوششی قابل شست وشو بر روی آن قرار می گیرد.

کفپوش

برای کفپوش فضاهای یاد شده نیز سنگ بهترین انتخاب محسوب می شود. زیرا همان طور که در بالا اشاره شد، سنگ هم مقاومت بسیاری دارد و هم شست وشوی آن بسیار راحت است؛ در صورتی که سرامیک با توجه به آن که، به جهت وجود لعابی بر روی سطح آن نسبت به سنگ بهتر پاک و تمیز می شود ولی مقاومت پایین تری داشته و امکان شکستن، ترک خوردگی و لب پریدگی آن به خصوص در هنگام اسباب کشی و برخورد لوازم بسیار وجود دارد. لذا کفپوش مناسبی برای این منظور محسوب نمی شود.

کفپوش های چوبی نیز از آنجا که نیازمند مراقبت های ویژه و بیشتر نسبت به سنگ هستند و در واقع دوام زیادی برای استفاده پی در پی و بدون توجه ندارند، توصیه نمی شود.

مناسب ترین رنگ ها

با توجه به آن که راهروها، پاگردها و راه پله ها فضای بسته و کوچکی هستند، بهترین رنگ ها ی انتخابی برای آنها رنگ های روشن است. همان طور که می دانید رنگ های روشن فضا را بزرگتر و پر نورتر جلوه می دهند ولی در این مسئله وجود نور و میزان بهره مندی از آن ، به خصوص نور طبیعی نیز بی تأثیر نیست. در برخی از ساختمان ها ، راه پله ها دارای پنجره بوده و از میزان کافی نور طبیعی به هنگام روز بهره مند هستند ولی در بعضی دیگر فضای راه پله ها دارای هیچ گونه پنجره ای نبوده و تنها با نوری مصنوعی روشن می شوند. لذا در شرایطی که میزان بهره مندی از نور طبیعی وجود دارد، شما می توانید در انتخاب پوشش ها از رنگ های کمی تیره تر و با تنوع رنگی بیشتر استفاده کنید ولی در صورت وجود نداشتن این نعمت، تنها رنگ های روشن مناسب هستند.

 نورپردازی

نورپردازی فضای راهروها وراه پله ها، علاوه بر جنبه کاربردی و دکوراسیونی، به لحاظ مسائل ایمنی نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است. بنابراین وجود نور کافی، از احتمال بروز خطر افتادن افراد بر روی زمین می کاهد.

این مسئله در ساختمان هایی که از نور طبیعی در فضای راه پله ها برخوردار نیستند، به هنگام روز نیز به همان میزان شب حائز اهمیت است.

نکته:

به جهت صرفه جویی در مصرف برق، کلیدهای روشن و خاموش کردن منابع نورزای مورد استفاده در راهروها و راه پله ها باید تایمردار باشند ولی از آنجا که فاصله زمانی میان روشن و خاموش شدن چراغ ها به صورت دستی قابل تنظیم است، این فاصله را با توجه به گروه سنی موجود در خانواده های ساکنین و همچنین تعداد پله ها و طبقات محاسبه ، و در نهایت تنظیم کنید.

لوازم کاربردی ـ دکوراسیونی

مهمترین وسیله کاربردی دکوراسیونی در این محیط ها، جاکفشی است. در صورتی که برای در ورودی داخل فضای هر واحد (خانه) تدبیری جهت قرار دادن جاکفشی و جالباسی اندیشیده نشده و یا محدودیت مکانی موجود این اجازه را نمی دهد، اهالی یک خانه مجبور خواهند بود کفش های خود را بیرون از هر واحد درآورده و سپس وارد خانه شان شوند، لذا این مسئله باعث ایجاد شلوغی، بی نظمی و خلل در دکوراسیون فضای پاگردها می شود. برای جلوگیری از این وضع تهیه جاکفشی ، بهترین و رایج ترین راهکار است ولی هدف از طرح این موضوع و نقش آن در مسائل دکوراسیونی محیط این است که:

1- جاکفشی انتخابی باید دردار باشد تا نمای کفش های چیده شده در طبقات آن، فضای موجود را نازیبا نکند.

2- برای کلیه واحدهای موجود در یک ساختمان یک مدل جاکفشی تهیه شود، زیرا مهمترین موضوعی که در فرهنگ آپارتمان نشینی مطرح است، اتحاد، یکپارچگی و هماهنگی در همه زمینه ها است. از روابط میان افراد ساکن گرفته تا دکوراسیون محیط های عمومی ساختمان.

این مسئله در مورد انتخاب رنگ برای درهای هر واحد، پنجره ها، فرم و رنگ، حفاظ های در و پنجره و شکل و طرح پادری های مقابل هر واحد نیز صدق می کند.

با وجود چنین هماهنگی در میان پوشش ها و لوازم مربوط به این مکان ها، دکوراسیونی مطلوب تر و زیباتر پدید می آید.

عناصر دکوراسیونی

برای تزیین فضاهای یادشده عناصر گوناگونی وجود دارند که مهمترین آنها گل ها و گیاهان طبیعی و یا مصنوعی و همچنین تابلوها و عناصر تزیینی از این قبیل هستند. در ساختمان هایی که از نور طبیعی کافی برای پرورش گل و گیاه بهره مند هستند، می توان از گلدان های متعدد آپارتمانی با توجه به نوع و شرایط مورد نیاز آنها استفاده کرد ؛ در غیر این صورت کاربرد گل ها و گیاهان مصنوعی، جایگزین خوبی برای انواع طبیعی بوده و محیطی زیبا و باصفا را ایجاد می کند.

نصب تابلوها و عناصر دکوراسیونی مانند آنها برروی دیوارهای محیط نیز از جمله تزئینات مناسب فضاهای عمومی ساختمان ها محسوب می شود. البته تصمیم گیری و انتخاب این عناصر و کلیه لوازمی که به یک شکل بودن آنها توصیه شده، به عهده مسئول ساختمان است.

نقاشی روی دیوار و رنگهای مناسب قیمت ها

دکوراسیون داخلی ساختمان و نقاشی

الگوهای انتخاب و کاربرد رنگ در دکوراسیون داخلی ساختمان

نخستین نکته ای که باید به هنگام انتخاب الگوی رنگی مد نظر داشته باشید، شخصیت خود شماست

سایر سوالات مقدماتی عبارت اند از :

1 – چه نوع فعالیتی قرار است در این مکان انجام گیرد ؟

2 – چه نوع رنگ های طبیعی در این مکان وجود دارد ؟

3 – به چه مقدار نور احتیاج است؟ این فضا اساسا مکانی است روشن یا تاریک ؟

4 – در این جا اساسا مایل به داشتن فضایی گرم یا سرد هستید ؟

5 – آیا در پی ایجاد محیطی برانگیزاننده و شاد یا فضایی ساکت و آرام هستید ؟

6 – آیا مایلید فضای اتاق بزرگ تر یا کوچک تر از اندازه ی واقعی آن به نظر برسد ؟

7 – شکل اصلی اتاق چیست؟ باریک و طویل یا کوتاه و پهن است ؟

♦ رنگهای قوی ، درخشان و انگیزاننده موجب کوچک تر به نظر رسیدن فضای ظاهری اطاق می شود ( قرمز ، سرخابی نارنجی ، زرد ) مناسب جهت فضاهایی که فعالیت و جنب و جوش فراوانی در آنها انجام می پذیرد مانند اتاق بازی بچه ها ، تمام یا بخشی از آشپزخانه ، اتاق غذاخوری

♦ برای محیط ها و فضاهای آرامتر و راحت تر و ساکت ترمانند اتاق مطالعه واتاق خواب رنگهای سبز ، فیروزه ای ، بنفش تیره و آبی باعث فزونی انبساط خاطر و وسعت فکر می گردند.

♦ جهت رنگ آمیزی سقفها بهتر است از رنگهای سفیدیا سفید مایل به خاکستری یا زرد استفاده نمود ، چرا که رنگها معمولا در فضاهای وسیع ، غلیظ تر و تیره تر به نظر میرسند.

در صورتیکه مایل باشید سقف ، کوتاهتر از ارتفاع واقعی اش به نظر برسد ، می توانید از رنگی تیره تر از رنگ سایر بخش های اتاق استفاده نمود .