تغییرات –بازسازی و تعمیرات ساختمانhttp://naghashi.org/

انجام کلیه خدمات بازسازی – مرمت انجام کلیه خدمات بازسازی – مرمت – نوسازی و تغییرات ساختمان و گچکاری – گچ کاری و دیگر خدمات بازسازی – نوسازی و تغییرات ساختمان و گچکاری – گچ کاری و دیگر خدمات بازسازی

تغییرات و بازسازی ساختمان

  تخریب- بازسازی – تعمیرات – تیغه کشی-کاشی کاری- سنگ کاری- گچ کاری-گچبری- لوله کشی- قیر گونی- سیم کشی – برق کاری- کاغذ دیواری- پارکت- آنتیک کاری- تاسیسات- تاسیسات الکتریکی – تاسیسات حرارتی – آسانسور-  ایزوگام- سقف کاذب – جوشکاری- پکیج– کولر – دکوراسیون

تاریخچه نقاشی و رنگ آمیزی در ایران

برای آشنایی با تاریخچه و سابقه صنعت رنگ کشور به سالهای 1300 باز می گردیم که هنوز رنگ در داخـل کشور تولید نمی شد و استادکاران نقاش، رنگ مورد نیاز برای رنگ آمیزی کاخ ها و ابنیه دولتی را با استفاده از مواد گیاهی و معدنی در پای کار، به صورت دستی و با فرمولهای سنتی تولید می کردند.

در سال 1318، اولین واحد رنگسازی امروزی به نام رنگسازی ایران اقدام به تولید و عرضه رنگ روغــنی کارخانه‌ای نمود و پس از آن شرکتهای رنگ سرو و رنگ شمس فعالیت رنگسازی خود را آغاز نمودند. در آن سالها هنوز رنگ روغنی کارخانه‌ای با استفاده از روغن های گیاهی و پودرهای معدنی تولید می شـد و این امر تا سال 1341 که اولین محصول رنگ روغنی با استفاده از رزین الکید توسط شرکت پلاسکار به بازار عرضه گردید، ادامه داشت.

رنگ پلاستیک بر پایه پلی وینیل استات برای مصارف ساختمانی نیز برای اولین بار در سال 1338 توســـط شرکت پلاسکار تولید و عرضه شد و پس از آن شرکتهای هاویلوکس، رنگین، دیروپ، سوپر رنگ از سال 1341 تا 1347 به تدریج، رنگ پلاستیک خود را به بازار عرضه نمودند. در واقع می توان گفت که در سال 1344 صنعت رنگسازی در ایران شکل تازه ای یافت و واحدهای

 مـتعددی فعالیت خود را آغاز نمودند. شرکتهای تاباشیمی، دیروپ ایران، رنگین، سوپررنگ و پارس پامچال از جمله شرکتهایی هستند که در این سال پا به عرضه صنعت رنگ کشور گذاشته و محصولات جدیدی مانند لاکهای روی چوب، رنگهای هوا خشک و کوره‌ای صنعتی و رنگهای تعمیری خودرو را به بازار عرضه نمودند.

صنعت تولید رزینهای مورد مصرف در رنگسازی نیز در کشور سابقه ای طولانی دارد. برای بررسی تاریخچه این صنعت به سال 1344 باز می‌گردیم که برای اولین بار رزین الکید به وسیله رنگسازی ایران و رزیـن پلی‌ وینیل‌ استات نیز توسط پلاسکار تولید گردید و پس از آن شرکتهای پارس سادولین، دیروپ ایران اقدام به تولید رزین الکید و هو خست ایران به تولید رزین پلی‌وینیل‌استات همت گماردند. و امروز صنعت رزین کشور با بیش از 120 واحد صنعتی و مجموع ظرفیت 750 هزارتن در سال قادر است انواع رزینهای پلی‌وینیل‌استات و کوپلیمرهای آن، انواع رزینهای الکید و اصلاح شده آن، آمینو رزینها، انواع پلی‌استر غیراشباع، رزینهای اکریلیک و رزین فنولیک را تولید نماید.

پوشش های سلولزی و کاربرد آن در پوشش ساختمانی

پوشش های سلولزی در پوشش های ساختمانی

پوشش های سلولزی طیفی از پوشش های ساختمانی هستند که علاوه بر جلوه ای زیبا مزایای زیادی دارند و در عین حال با استقبال زیادی از طرف مصرف کنندگان خانگی روبرو نشده اند. پوشش های سلولزی از الیاف مصنوعی /سلولز/رزین های ساختمانی/آراینده های معدنی /پیگمنتهای مقاوم /روان کننده های و سایر افزودنیها تشکیل شده که بوسیله ماله های فلکسی گلاس بر روی سطوح اجرا می شود.

این نوع پوشش دارای مزایائی است :

زیرسازی کمتری نسبت به سایر پوشش های ساختمانی نیاز دارد. بر روی سطوح گچ و خاک نیز مستقیما قابل اجراست. البته گچ و خاک باید با کیفیت مناسب و بدون پستی و بلندی و زدگی باشد.

قابلیت اجرا بر روی تمامی سطوح (تقریبا) را دارد.

سرعت اجرای مناسبی دارد.

بدون بو و ریخت و پاش است و در مواردی که کار فرما در محل کار ساکن است از ناحیه اجرای این پوشش اذیت نمی شوند.

تنها پوشش رفع کننده اغلب ترک های ساختمانی است و ترک ها وعیوب غیر قابل رفع (تقریبا) در زیر پوشش ضخیم خود پنهان می کند.

مهمترین مزیت این پوشش عایق بودن است.

با جذب صداهای داخلی و خارجی ساختمان که از طریق دیوارها وارد ساخت میشود (بین 30 تا 50درصد) تا حدود قابل قبولی محیط را اکوستیک می کند.

عایق بسیار مناسبی برای سرما و گرماست و باعث کاهش قابل توجه مصرف لوازم سرمایشی و گرمایشی ساختمان می شود.

موارد بالا مهمترین مزیت های این نوع پوشش است.

با وجود این مزایا استقبال بالایی از این پوشش برای مصارف خانگی نشده است. این استقبال کم احتمالا به دلایل زیر است.

به رغم ادعای سازندگان این نوع پوشش قابلیت شستشو همانند رنگ روغنی را ندارد. برای ضد آب کردن کامل این پوشش نیاز به مراحل اضافی و پرهزینه است که علاوه بر هزینه بالا تخصصی نیاز دارد که معمولا نصابان این پوشش از آن برخوردار نیستند. برای ضد آب کردن کامل این پوشش نیاز به اجرای یک لایه نیم پلی استر می باشد که هزینه تمام شده را بالا می برد و در محیط های بسته و دارای تهویه ضعیف اجرای نیم پلی استر خطرناک است.

البته اکثر رنگ های انتخابی این پوشش اصطلاحا چرک تاب است و شاید سالها نیاز به نظافت نداشته باشند و با ابر و شامپو فرش و با ملایمت می توان سطح این پوشش را نظافت کرد . سطح این نوع پوشش بعد از اجرا صاف نیست حالت پفکی دارد و شاید این حالت مورد پسند طیفی از مصرف کنندگان نباشد.

عده ای از مصرف کنندگان این نوع پوشش را در مغازه ها و یا مکان های عمومی دیده اند و با دیدن رنگ های تند و شلوغ این پوشش در مغازه ها تصور دارند که این نوع پوشش جلف است که این تصور غلطی است و این پوشش همانند دیگر پوشش های ساختمانی از رنگ سفید یک دست تا سیاه یک دست و انواع رنگ های ساده و ترکیبی و روشن و تیره را دارا می باشد و شاید از لحاظ گستردگی طیف رنگ در بالاترین سطح در پوشش های ساختمانی قرار دارد.

از دیگر مواردی که باعث بدبینی به این پوشش شده : وجود موارد تقلبی این پوشش (ضایعات پارچه آسیاب شده و چسب) و وجود نصابان ناشی و سود جویانی است که با مواد تقلبی و کیفیت پائین این پوشش را (با قیمت هائی کمتراز بازار) اجرا می کنند و بعد از مدتی مصرف کننده را با مشکلات زیادی مواجه می کنند.

شاید همت سازندگان این پوشش در تولید مواد با کیفیت (موادی با سطح صاف تر پس از اجرا و قابلیت بالاتر شستشو) و معرفی گسترده این نوع پوشش به مصرف کنندگان از طرف سازمانهای دولتی و مطبوعات (به عنوان پوششی سازگار با محیط زیست و کم کننده مصرف انرژی خانگی) باعث شناخت این نوع پوشش و استقبال گسترده از این نوع پوشش گردد.

تاریخچه نقاشی و رنگ آمیزی در ایران

برای آشنایی با تاریخچه و سابقه صنعت رنگ کشور به سالهای 1300 باز می گردیم که هنوز رنگ در داخـل کشور تولید نمی شد و استادکاران نقاش، رنگ مورد نیاز برای رنگ آمیزی کاخ ها و ابنیه دولتی را با استفاده از مواد گیاهی و معدنی در پای کار، به صورت دستی و با فرمولهای سنتی تولید می کردند.

در سال 1318، اولین واحد رنگسازی امروزی به نام رنگسازی ایران اقدام به تولید و عرضه رنگ روغــنی کارخانه‌ای نمود و پس از آن شرکتهای رنگ سرو و رنگ شمس فعالیت رنگسازی خود را آغاز نمودند. در آن سالها هنوز رنگ روغنی کارخانه‌ای با استفاده از روغن های گیاهی و پودرهای معدنی تولید می شـد و این امر تا سال 1341 که اولین محصول رنگ روغنی با استفاده از رزین الکید توسط شرکت پلاسکار به بازار عرضه گردید، ادامه داشت.

رنگ پلاستیک بر پایه پلی وینیل استات برای مصارف ساختمانی نیز برای اولین بار در سال 1338 توســـط شرکت پلاسکار تولید و عرضه شد و پس از آن شرکتهای هاویلوکس، رنگین، دیروپ، سوپر رنگ از سال 1341 تا 1347 به تدریج، رنگ پلاستیک خود را به بازار عرضه نمودند. در واقع می توان گفت که در سال 1344 صنعت رنگسازی در ایران شکل تازه ای یافت و واحدهای مـتعددی فعالیت خود را آغاز نمودند. شرکتهای تاباشیمی، دیروپ ایران، رنگین، سوپررنگ و پارس پامچال از جمله شرکتهایی هستند که در این سال پا به عرضه صنعت رنگ کشور گذاشته و محصولات جدیدی مانند لاکهای روی چوب، رنگهای هوا خشک و کوره‌ای صنعتی و رنگهای تعمیری خودرو را به بازار عرضه نمودند.

صنعت تولید رزینهای مورد مصرف در رنگسازی نیز در کشور سابقه ای طولانی دارد. برای بررسی تاریخچه این صنعت به سال 1344 باز می‌گردیم که برای اولین بار رزین الکید به وسیله رنگسازی ایران و رزیـن پلی‌ وینیل‌ استات نیز توسط پلاسکار تولید گردید و پس از آن شرکتهای پارس سادولین، دیروپ ایران اقدام به تولید رزین الکید و هو خست ایران به تولید رزین پلی‌وینیل‌استات همت گماردند. و امروز صنعت رزین کشور با بیش از 120 واحد صنعتی و مجموع ظرفیت 750 هزارتن در سال قادر است انواع رزینهای پلی‌وینیل‌استات و کوپلیمرهای آن، انواع رزینهای الکید و اصلاح شده آن، آمینو رزینها، انواع پلی‌استر غیراشباع، رزینهای اکریلیک و رزین فنولیک را تولید نماید.

پوشش های سلولزی و کاربرد آن در پوشش ساختمانی

پوشش های سلولزی در پوشش های ساختمانی

پوشش های سلولزی طیفی از پوشش های ساختمانی هستند که علاوه بر جلوه ای زیبا مزایای زیادی دارند و در عین حال با استقبال زیادی از طرف مصرف کنندگان خانگی روبرو نشده اند. پوشش های سلولزی از الیاف مصنوعی /سلولز/رزین های ساختمانی/آراینده های معدنی /پیگمنتهای مقاوم /روان کننده های و سایر افزودنیها تشکیل شده که بوسیله ماله های فلکسی گلاس بر روی سطوح اجرا می شود.

این نوع پوشش دارای مزایائی است :

زیرسازی کمتری نسبت به سایر پوشش های ساختمانی نیاز دارد. بر روی سطوح گچ و خاک نیز مستقیما قابل اجراست. البته گچ و خاک باید با کیفیت مناسب و بدون پستی و بلندی و زدگی باشد.

قابلیت اجرا بر روی تمامی سطوح (تقریبا) را دارد.

سرعت اجرای مناسبی دارد.

بدون بو و ریخت و پاش است و در مواردی که کار فرما در محل کار ساکن است از ناحیه اجرای این پوشش اذیت نمی شوند.

تنها پوشش رفع کننده اغلب ترک های ساختمانی است و ترک ها وعیوب غیر قابل رفع (تقریبا) در زیر پوشش ضخیم خود پنهان می کند.

مهمترین مزیت این پوشش عایق بودن است.

با جذب صداهای داخلی و خارجی ساختمان که از طریق دیوارها وارد ساخت میشود (بین 30 تا 50درصد) تا حدود قابل قبولی محیط را اکوستیک می کند.

عایق بسیار مناسبی برای سرما و گرماست و باعث کاهش قابل توجه مصرف لوازم سرمایشی و گرمایشی ساختمان می شود.

موارد بالا مهمترین مزیت های این نوع پوشش است.

با وجود این مزایا استقبال بالایی از این پوشش برای مصارف خانگی نشده است. این استقبال کم احتمالا به دلایل زیر است.

به رغم ادعای سازندگان این نوع پوشش قابلیت شستشو همانند رنگ روغنی را ندارد. برای ضد آب کردن کامل این پوشش نیاز به مراحل اضافی و پرهزینه است که علاوه بر هزینه بالا تخصصی نیاز دارد که معمولا نصابان این پوشش از آن برخوردار نیستند. برای ضد آب کردن کامل این پوشش نیاز به اجرای یک لایه نیم پلی استر می باشد که هزینه تمام شده را بالا می برد و در محیط های بسته و دارای تهویه ضعیف اجرای نیم پلی استر خطرناک است.

البته اکثر رنگ های انتخابی این پوشش اصطلاحا چرک تاب است و شاید سالها نیاز به نظافت نداشته باشند و با ابر و شامپو فرش و با ملایمت می توان سطح این پوشش را نظافت کرد . سطح این نوع پوشش بعد از اجرا صاف نیست حالت پفکی دارد و شاید این حالت مورد پسند طیفی از مصرف کنندگان نباشد.

عده ای از مصرف کنندگان این نوع پوشش را در مغازه ها و یا مکان های عمومی دیده اند و با دیدن رنگ های تند و شلوغ این پوشش در مغازه ها تصور دارند که این نوع پوشش جلف است که این تصور غلطی است و این پوشش همانند دیگر پوشش های ساختمانی از رنگ سفید یک دست تا سیاه یک دست و انواع رنگ های ساده و ترکیبی و روشن و تیره را دارا می باشد و شاید از لحاظ گستردگی طیف رنگ در بالاترین سطح در پوشش های ساختمانی قرار دارد.

از دیگر مواردی که باعث بدبینی به این پوشش شده : وجود موارد تقلبی این پوشش (ضایعات پارچه آسیاب شده و چسب) و وجود نصابان ناشی و سود جویانی است که با مواد تقلبی و کیفیت پائین این پوشش را (با قیمت هائی کمتراز بازار) اجرا می کنند و بعد از مدتی مصرف کننده را با مشکلات زیادی مواجه می کنند.

شاید همت سازندگان این پوشش در تولید مواد با کیفیت (موادی با سطح صاف تر پس از اجرا و قابلیت بالاتر شستشو) و معرفی گسترده این نوع پوشش به مصرف کنندگان از طرف سازمانهای دولتی و مطبوعات (به عنوان پوششی سازگار با محیط زیست و کم کننده مصرف انرژی خانگی) باعث شناخت این نوع پوشش و استقبال گسترده از این نوع پوشش گردد.